TOP 20: De beste tennissers uit de geschiedenis

Tennis is een van de populairste sporten ter wereld. Voor elke topspeler is het winnen van een Grand Slam (een van de vier in feite) de vervulling van een levenslange droom. Maar voor de besten van de wereld is het een gewoonte geworden!

Veel grote spelers hebben hun stempel gedrukt op de geschiedenis van het spel, en het is soms moeilijk om ze in volgorde te rangschikken, niet in de laatste plaats omdat de tijdperken verschillend zijn. U zult ook zien dat u in onze ranglijst spelers vindt die nog steeds actief zijn, en die dus nog steeds hun geschiedenis schrijven. Dingen kunnen nog veranderen…

In ieder geval denken wij dat de ranglijst die u zal worden voorgelegd zeer realistisch is in relatie tot de situatie van het wereldtennis in 2023. Zonder verder oponthoud, hier zijn de top 20 tennisspelers aller tijden:

#20 – Gustavo Kuerten

Gustavo Kuerten

Gustavo Kuerten was waarschijnlijk de beste Braziliaan die ooit tenniste. Als specialist op het gravel won hij alle drie zijn Grand Slam-titels op de French Open (Roland Garros) in 1997, 2000 en 2001.

Hoewel hij op geen enkel ander Grand Slam evenement verder kwam dan de kwartfinales, was Guga altijd een favoriet op de gravelbaan van Roland Garros. Het overgrote deel van Kuerten’s ATP-titels is gewonnen op gravel, hoewel verschillende titels zijn betwist op hardcourt.

In totaal heeft Gustavo Kuerten 20 titels gewonnen in zijn 13-jarige carrière van 1995 tot 2008. Tegen het einde van zijn carrière speelde hij ook dubbelspel. Samen met landgenoot Fernando Meligeni won hij 5 ATP-titels.

#19 – Ilie Nastase

Ilie Nastase

Nastase heeft Grand Slam titels gewonnen in elke mogelijke spelcombinatie. Hij won er namelijk twee in het enkelspel, drie in het dubbelspel en nog eens twee in het gemengd dubbel. Zijn meest indrukwekkende overwinning was tegen Arthur Ashe op de US Open van 1972, waar de Roemeen vijf sets en bijna vijf uur nodig had om te winnen.

Nastase was ook een veelzijdige speler en won ATP-evenementen op alle terreinen. Hij was misschien wel een van de beste tapijttennissers in de geschiedenis en won vrijwel elk toernooi op dat oppervlak dat hij in de jaren zeventig speelde.

In totaal won Ilie Nastase 57 titels in een carrière die 16 jaar duurde, van 1969 tot 1985.

#18 – Jim Courier

Jim Courier

Jim Courier begon zijn carrière met een knaller, door landgenoot Andre Agassi in vijf sets te verslaan op de French Open. Hij won vier Grand Slam titels, twee op Roland Garros en twee in Melbourne. Hij stond meerdere keren tegenover zijn meest geduchte tegenstander Stefan Edberg: drie keer in de Grand Slam finale, en hij won twee keer.

Jim Courier stond 58 weken op nummer 1 van de wereld, en hoewel hij op alle ondergronden behoorlijk speelde, waren de meeste van zijn toernooioverwinningen op hardcourt. Hij richtte de non-profit organisatie « Courier’s Kids » op om kinderen na zijn pensionering te helpen tennissen.

Tijdens zijn 12-jarige carrière van 1988 tot 2000 won de Amerikaan in totaal 23 ATP-titels in het mannenenkelspel, waaronder 4 Grand Slam-titels (2 Australian Open en 2 French Open).

#17 – John Newcombe

John Newcombe

John Newcombe heeft een zeer productieve carrière in het enkelspel gehad. Hij won verschillende titels op de US Open, Australian Open en Wimbledon. De belangrijkste wedstrijd uit zijn carrière was zijn overwinning op Ken Rosewall op Wimbledon in 1970.

Newcombe is echter nog bekender om zijn ATP-dubbeltitels. Hij won niet minder dan 17 Grand Slam-titels in dit formaat, waarvan vele met mede-Australiër Tony Roche. Pas zo’n 30 jaar geleden brak Mike Bryan eindelijk dit indrukwekkende record.

Naast alle singles- en dubbeltitels die hij in zijn 13-jarige carrière won, won Newcombe ook niet minder dan 5 keer de Davis Cup met het Australische team!

#16 – Arthur Ashe

Arthur Ashe

Arthur Ashe was niet alleen een leider op het veld om het Amerikaanse tennis te promoten, maar ook een sociaal activist. Hij won elke Grand Slam behalve Roland Garros, en versloeg in 1975 op Wimbledon collega Jimmy Connors voor zijn laatste titel.

Er was een rivaliteit tussen hem en Roy Emerson in de vroege jaren 1960. Ashe was de eerste Afro-Amerikaan die een Grand Slam won, en speelde een belangrijke rol in de wereldwijde strijd tegen AIDS.

Hij beëindigde zijn 14-jarige carrière in 1980 na het winnen van 33 ATP Tour titels, waaronder drie Grand Slam titels: de 1968 US Open, de 1970 Australian Open, en de 1975 Wimbledon.

#15 – Guillermo Vilas

Guillermo Vilas

Guillermo Vilas was een baselinespeler in een tijd dat de meeste topspelers er vaak de voorkeur aan gaven direct te serveren en te volleyen. Hij was de eerste man uit Zuid-Amerika die een Grand Slam evenement won door Brian Gottfried te verslaan op Roland Garros.

Vilas heeft twee indrukwekkende ATP-records. Ten eerste won hij in 1977 een reeks van 46 opeenvolgende wedstrijden op alle ondergronden, een record dat tot op heden niet is geëvenaard. Ten tweede heeft hij ook het record voor de meeste ATP titels in één seizoen, ook in 1977, met 16 overwinningen!

De Argentijn beëindigde zijn carrière in 1992 met 62 ATP-titels, waaronder 4 Grand Slam-titels: de Australian Open tweemaal in 1978 en 1979, de French Open eenmaal en de US Open in 1977.

#14 – Stefan Edberg

Stefan Edberg

Stefan Edberg stond bekend om zijn uitstekende servicegame en zijn verwoestende volleys. Hij is een van de weinige spelers ooit die zowel in het enkelspel als in het dubbelspel op nummer 1 van de wereld staat. Hij won elke Grand Slam twee keer, behalve de French Open, waar hij de finale bereikte en verloor van Michael Chang.

Edberg was een serieuze rivaal van Boris Becker. De twee grote spelers ontmoetten elkaar drie jaar op rij op Wimbledon tussen 1988 en 1990, waar Edberg uiteindelijk 2 keer won. Hij won ook twee dubbeltitels met Zweed Anders Jarryd.

Stefan Edberg eindigde zijn carrière in 1996 met een totaal van 42 ATP-titels, waarvan 6 Grand Slam-titels. Zoals eerder vermeld is de French Open het enige grote toernooi dat hij niet heeft gewonnen.

#13 – Boris Becker

Boris Becker

Boris Becker heeft zowat alles bereikt waar een tennisser van kan dromen. Hij heeft zes Grand Slam-titels gewonnen, waaronder drie op Wimbledon, en een Olympische gouden medaille in Barcelona. Hij leidde ook het West-Duitse team naar een dramatische overwinning op de Verenigde Staten in de Davis Cup in 1989, door Andre Agassi in vijf brute sets te verslaan.

Becker won tijdens zijn carrière in totaal 26 ongeziene titels op indoor tapijtbanen, een record dat nog steeds staat. Vreemd genoeg behaalde hij een nog hoger record aan overwinningen in het dubbelspel, hoewel hij in dit formaat nooit een Grand Slam won. Hij kon geen ATP-titels winnen op klei in het enkelspel, de enige ondergrond die hem weerstond, maar hij won er verschillende in het dubbelspel.

Boris Becker beëindigde zijn carrière in 1999 na 49 ATP-titels in het enkelspel te hebben gewonnen, waarvan meer dan de helft op tapijt. Qua Grand Slams won hij 3 keer Wimbledon, 2 keer de Australian Open en 1 keer de US Open.

#12 – Mats Wilander

Mats Wilander

Mats Wilander is een van de weinige spelers die kan bogen op het winnen van een Grand Slam op alle drie de terreinen. Hoewel hij Wimbledon nooit heeft gewonnen, won hij zijn grasscourttitel op de Australian Open toen dit grote toernooi nog op gras werd gespeeld.

Wilander, een veelzijdige speler, won ook Wimbledon in het dubbelspel en bereikte nog twee keer de finale op de US Open en Australian Open met de Zweed Joakim Nyström. Hij was op zijn best wanneer hij op klei speelde, waar hij de French Open drie keer won, door Guillermo Vilas in 1982, Ivan Lendl in 1985 en Henri Leconte in 1988 te verslaan.

Mats Wilander beëindigde zijn carrière in 1996 na 33 titels in het enkelspel te hebben behaald in het ATP-circuit, waaronder 7 Grand Slam-overwinningen: 3 Australian Open, 3 Roland Garros en 1 US Open.

#11 – Ken Rosewall

Ken Rosewall

Met een fenomenale carrière van 30 jaar tussen 1950 en 1980 verdient Ken Rosewall zeker een plaats tussen de tennisgrootheden. Zijn acht Grand Slam-titels in combinatie met 15 belangrijke kampioenschappen geven hem ongetwijfeld een plaats onder de legendes van de sport.

De snelle en behendige Australiër stond bekend om zijn backhand en zijn scherpe, nauwkeurige volley. Ken Rosewall’s imago is dat van een ongelooflijk consistente speler. In feite was hij 25 jaar achtereen een Top 20 speler in de wereld! Zijn laatste Grand Slam titel kwam op de Australian Open van 1972 op 38-jarige leeftijd.

Hoewel Rosewall de meeste van zijn toernooien won vóór het Grand Slam tijdperk, speelde hij lang genoeg om in verschillende toernooien te spelen en er drie te winnen na zijn 35ste verjaardag!

#10 – Andre Agassi

Andre Agassi

Andre Agassi is een van de slechts twee mannelijke spelers die een « Golden Slam »-carrière hebben voltooid, wat betekent dat hij alle vier de Grand Slams en een Olympische gouden medaille in zijn carrière heeft gewonnen. De tweede speler die deze prestatie heeft herhaald is de uitstekende Rafael Nadal.

Agassi had een zeer compleet spel, zoals veel spelers op dit niveau, maar stond vooral bekend om zijn ongelooflijke service die indruk maakte op zijn tegenstanders. Hij had een coördinatie en reactiesnelheid die hem zeer effectief maakte op het veld.

Andre Agassi was echt een dominante kracht op hardcourt. Hij won 46 van zijn 60 titels op hardcourt. Dit betekent echter zeker niet dat hij elders middelmatig was! Hoewel minder effectief op gras, wist hij in 1992 toch Wimbledon te winnen. Hij is getrouwd met voormalig WTA-ster Steffi Graf.

#9 – John McEnroe

John McEnroe

John McEnroe, ook bekend als « Johnny Mac », is een van de spelers die een blijvende indruk hebben gemaakt op de geschiedenis van het tennis, vooral door zijn persoonlijkheid en karakter. Hij won 7 Grand Slam-toernooien in zijn carrière, die eindigde in 2006.

McEnroe had intense rivaliteiten met elke speler die hem een fatsoenlijke wedstrijd kon bezorgen (voornamelijk Borg, Connors en Lendl). Door zijn vurige houding en zijn gedrag als kwajongen kregen de tennisfans een hekel aan hem of hielden ze van hem. Hij was ongetwijfeld een zeer competitieve atleet die het haatte om te verliezen en soms zijn emoties de baas was.

Hoewel hij nooit de French Open of de Australian Open won, maakte hij dat meer dan goed met de titels op Wimbledon en de US Open. Zijn beroemdste wedstrijd was de finale van Wimbledon in 1980 tegen Bjorn Borg, die met 8-6 in de vijfde set won.

#8 – Ivan Lendl

Ivan Lendl

Lendl versloeg zijn tegenstanders met zijn krachtige groundstrokes, zinderende forehand en ongelooflijke fysieke conditie. In tegenstelling tot veel van zijn meer uitgesproken collega’s stond Lendl erom bekend dat hij zijn spel voor zichzelf liet spreken.

De stille, stoïcijnse Tsjech met de grote opslag was de meest dominante speler van de jaren tachtig. Hij hielp een krachtig tijdperk van tennis in te luiden door sterke forehands te gebruiken. Hij won elke Grand Slam behalve Wimbledon, hoewel hij twee jaar op rij de finale bereikte.

Lendl was vier jaar lang de beste speler ter wereld en stond 270 weken op de eerste plaats! Met 94 ATP titels in het enkelspel in zijn 16-jarige carrière wordt Ivan Lendl op dit record alleen verslagen door Jimmy Connors en Roger Federer.

#7 – Jimmy Connors

Jimmy Connors

In het midden van de jaren 70 domineerde niemand het tennis meer dan Jimmy Connors. Alleen al in 1974 vestigde Connors een indrukwekkend record van 99 overwinningen op 4 verliezen, en won hij alle drie de Grand Slam-toernooien waaraan hij deelnam!

Connors kreeg een speelverbod voor de French Open in 1974 vanwege zijn verbintenis met World Team Tennis, waardoor hij niet kon proberen alle 4 Grand Slams in hetzelfde jaar te winnen. Hij kon alle terreinen op elk moment domineren, en was in totaal 268 weken de nummer 1 van de wereld.

Het grootste deel van zijn carrière speelde zich af in de jaren zeventig, maar Connors had een lange en indrukwekkende carrière die duurde tot 1996. Hij is nog steeds recordhouder van de meeste ATP titels in het enkelspel met een totaal van 109 overwinningen!

#6 – Bjorn Borg

Bjorn Borg

Met ijswater in zijn aderen domineerde de keizerlijke kalmte van Bjorn Borg het tennis eind jaren zeventig. De Zweed speelde memorabele wedstrijden met John McEnroe en Jimmy Connors, en domineerde Wimbledon door de titel vijf jaar op rij te winnen van 1976 tot 1980.

Ondanks zijn relatief korte carrière (hij ging in 1983 op 26-jarige leeftijd met pensioen) won Borg 11 Grand Slam-titels, allemaal op Wimbledon en de French Open. Hij was de eerste speler in de moderne tijd die meer dan 10 grote toernooien won.

Het lijkt duidelijk dat Bjorn Borg tot de top vijf aller tijden had kunnen behoren als hij was blijven spelen en niet met pensioen was gegaan toen hij kennelijk op het hoogtepunt van zijn carrière was. Zelfs John McEnroe probeerde hem over te halen om op zijn beslissing terug te komen, omdat zijn vertrek destijds een groot gat in de tenniswereld achterliet!

#5 – Pete Sampras

Pete Sampras

Pete Sampras zal altijd herinnerd worden voor zijn zeven verbluffende overwinningen in het enkelspel op Wimbledon, waar hij tussen 1993 en 2000 slechts één keer verloor. Sampras had letterlijk geen zwakke plekken in zijn spel en kon elk wapen op elk moment gebruiken.

Zijn opslag kan punten winnen. Zijn forehand was dodelijk. En zijn netto spel was ongekend. Zijn 14 Grand Slam overwinningen waren een record toen hij met pensioen ging. Pas bij de top 3 spelers aller tijden in dit klassement werd hij verslagen.

Misschien was zijn enige zwakte zijn totale onvermogen om op klei te winnen. Hij haalde slechts één keer in zijn carrière de halve finale van de French Open, en kwam nooit verder. Hij was een artiest die op zijn best kon spelen op de belangrijke momenten, met een winstpercentage van 84% in Grand Slams!

#4 – Rod Laver

Rod Laver

Het is moeilijk in te schatten hoe Rod Laver het zou hebben gedaan tegen de spelers van vandaag, maar men kan zich voorstellen dat de Australiër het heel goed zou hebben gedaan. Hij was zeven jaar achtereen nummer één van de wereld (1964 – 1970) en heeft meer titels (198) dan wie ook in de tennisgeschiedenis.

Hij is de enige speler die een Grand Slam heeft gewonnen als amateur in 1962 en opnieuw als professional in 1969. Als Laver niet was uitgesloten van Grand Slam-toernooien voor een periode van vijf jaar in het midden van de jaren 1960, wie weet hoeveel hij er zou hebben gewonnen.

In dit zogenaamde « pre-open tijdperk » waren Grand Slam-toernooien voorbehouden aan amateurs. Het « open tijdperk » van tennis begon pas in 1968, toen professionals eindelijk mochten deelnemen aan de Grand Slams. Aangezien Laver gedurende deze periode van vijf jaar de nummer één van de wereld was, zou hij waarschijnlijk veel meer Grand Slam-titels hebben gewonnen.

Maar naast de titels en overwinningen, deed de miniatuur linkshandige uit Rockhampton dingen die nog nooit eerder met een racket waren gezien. Hij is lang beschouwd als de beste tennisser aller tijden, en dat is nog steeds discutabel. Het is moeilijk hem te vergelijken met de top 3 in dit klassement die nog niet eens geboren waren toen hij met pensioen ging!

#3 – Roger Federer

Roger Federer

Jarenlang was het gemakkelijk om Roger Federer als de grootste tennisser aller tijden te bestempelen. Zijn 20 Grand Slam-titels en 310 weken als nummer één van de wereld tonen aan wat een uitzonderlijke speler hij is. Zelfs op 40-jarige leeftijd was hij nog in staat om op het hoogste niveau te spelen. Van 2004 tot 2008 bracht Federer 237 opeenvolgende weken door als nummer één van de wereld, een record dat wellicht nooit meer overtroffen zal worden. Zijn 24-jarige carrière op het hoogste niveau is zeker een bewijs van zijn superieure fitheid en bekwaamheid.

Het winnen van de Australian Open 2018, na zijn stellaire seizoen 2017 waarin hij Wimbledon en de Australian Open won, bewees zonder twijfel dat Roger Federer de grootste aller tijden is. Maar met Nadal en Djokovic die steeds sterker werden, was het bekend dat de definitieve lijst tussen deze 3 tennisgenieën pas echt definitief kon worden vastgesteld nadat hun carrières waren beëindigd.

Het dramatische vijf sets verlies van Roger Federer tegen Novak Djokovic op de Wimbledon Championships van 2019 bewees dat hij nog steeds met iedereen kan concurreren, zelfs nu hij de leeftijd van 40 jaar nadert. Roger heeft zeker zijn kansen gehad om zijn 21e Grand Slam te winnen, maar die kans zal niet meer komen nu zijn tenniscarrière voorbij is. Een uitzonderlijke speler die voor altijd deel zal uitmaken van de geschiedenis van de sport en de 3e plaats in dit klassement meer dan verdient.

#2 – Rafael Nadal

Rafael Nadal

Met zijn 36 jaar heeft de vurige Spanjaard, bekend als Rafa en « The King of Clay », 22 Grand Slam-titels gewonnen en daarmee zijn naaste rivalen, Roger Federer en Novak Djokovic, overschaduwd. Rafael wordt algemeen beschouwd als de grootste clay court speler aller tijden, hoewel Bjorn Borg fans deze bewering wellicht betwisten. Zijn record 14e Franse Open titel in 2022, op dominante wijze, maakt het zeker moeilijk iemand voor te stellen die beter is op klei.

Nadal heeft bewezen dat hij een serieuze plaats verdient in de discussie over de grootste aller tijden. Zijn indrukwekkende start van het seizoen 2022 met overwinningen op de Australian Open en Roland Garros geeft Rafa 22 Grand Slam-kampioenschappen en overtreft daarmee Federer en Djokovic die op respectievelijk 20 en 21 blijven staan.

Een ongelukkige buikblessure dwong Rafa zich terug te trekken uit de halve finales van Wimbledon in 2022 en ontnam de fans een droomfinale tegen Djokovic. Nadal kon deelnemen aan de US Open van 2022. Hij verloor in de vierde ronde van Frances Tiafoe.

#1 – Novak Djokovic

Novak Djokovic

Met zijn 35 jaar en in de laatste jaren van zijn carrière heeft Djokovic zeker het potentieel om meer Grand Slam-titels te winnen. Met al 21 Grand Slam-titels onder zijn riem is hij de tweede na Rafael Nadal die er 22 heeft. En met een recordaantal van 373 weken op de eerste plaats, is het moeilijk om Djokovic niet serieus te beschouwen als de grootste aller tijden.

Novaks start van het seizoen 2021, met overwinningen op de Australian Open, de French Open en Wimbledon, maakte duidelijk dat hij dat jaar de beste speler ter wereld was. Het verslaan van Rafael Nadal in de halve finale van Roland Garros bewees ook duidelijk dat hij Rafa kan verslaan op zijn beste ondergrond. Djokovic domineerde het Wimbledon-kampioenschap van 2021. Hij verloor slechts twee sets en versloeg de Italiaan Matteo Berrettini in vier sets.

2022 was een tumultueus jaar voor Djokovic. Novak kon niet spelen in Australië vanwege zijn vaccinatiestatus en werd in Parijs door Rafa verslagen in de kwartfinales, maar kwam goed terug om Wimbledon op dominante wijze te winnen. Djokovic moest zich ook terugtrekken uit de US Open van 2022 vanwege zijn vaccinatiestatus.

Met zijn record van meerdere gewonnen grote titels op alle ondergronden en zijn voordeel in wedstrijden tegen Federer en Nadal, verdient Novak Djokovic de titel van beste aller tijden… voorlopig! Wordt vervolgd.